தாய்ப்பால்

208

அறைக்குள் பிரவேசிக்கும் தாயையும் மகனையும் ஆழமாக வெறித்தாள் குழந்தைகள் மனநல மருத்துவர் ஷிவாங்கி. தாயிடமிருந்து குழந்தை வழுக்கிக் கொண்டு கீழோட முயற்சித்தது. உள்ளே வரும் போதே குழந்தை மின்விசிறியின் சுழற்சியை கண்கொட்டாமல் பார்த்தது.

“வாங்கம்மா.. என் எதிர்ல உக்காருங்க!”

வந்தவள் அமர்ந்தாள். அவள் கையிலிருந்த குழந்தை உடலை முறுக்கிக் கொண்டது. இறங்கி ஓட யத்தனித்தது.

“உங்க பேர் என்னம்மா?”

“யாழ்நிலா!”

“வயது”

“முப்பத்தியைந்து”

“வேலை பார்க்கிறீர்களா, இல்லத்தரசியா?”

“இல்லத்தரசி!”

“உங்கள் கணவரின் பெயர் என்ன? என்ன வேலைபார்க்கிறார்?”

“என் கணவரின் பெயர் எழுஞாயிறு. அரசு கல்லூரியில் பௌதிக உதவி பேராசிரியராக பணிபுரிகிறார்?”

“உங்களுக்கு எத்தனை குழந்தைகள்?”

“மூத்தபெண் குழந்தைக்கு வயது பத்து. இவனுக்கு வயது இரண்டே முக்கால். இவன் பெயர் கிருஷ்ணா!”

“கிருஷ்ணாவுக்கு என்ன பிரச்சனை?”

‘ரெண்டே முக்கால் வயசாகியும் இன்னும் தாய்ப்பால்தான் குடிக்கிறான். வேறெந்த உணவையும் ஊட்டினால் சாப்பிட மறுக்கிறான். தாய்ப்பால் குடிக்கும் சாக்கில் இவன் என் இரத்தத்தை குடிக்கிறான். பொதுஇடங்களில் சிறிதும் லஜ்ஜையின்றி ஜாக்கட் பொத்தான்களை கழற்றி தாய்ப்பால் குடிக்கிறான். சந்தோஷம் என்றாலும் இவனுக்கு தாய்ப்பால் தேவை வருத்தம் என்றாலும் இவனுக்கு தாய்ப்பால் தேவை. இவனுடைய இரண்டாவது பிரச்சனை – கண்ணை பார்த்து பேசமாட்டேன் என்கிறான். எப்ப பார்த்தாலும் துருதுருன்னு ஹைப்பர் ஆக்டிவ்வா இருக்கான். ஒருவார்த்தை கூட பேச மாட்டேன் என்கிறான் ”

“யாழ்! கிருஷ்ணாவை கீழே விடுங்க!”
விட்டாள்.

“கிருஷ்ணா! இங்க பார்!”

ஒரு மைக்ரோ நொடி பார்த்தான். தலையை திருப்பிக் கொண்டான். அறைக்குள் ஓட ஆரம்பித்தான். சாமர்சால்ட் அடித்தான். அங்கிருந்த பொருட்களை எல்லாம் உருட்டித்தள்ளினான்.

மருத்துவர் எழுந்தார் கிருஷ்ணாவிடம் ஓடினார்.

“ஒரு நிமிஷம் நில்லு. ஆன்ட்டி உன்னை செக் பண்ணனும்!”

தொடர்ந்து ஓடினான் கிருஷ்ணா. வயதுக்கு மீறிய உயரம். ரோஜாநிறம். மிகப்பெரிய அகலக்கண்கள். ஈரானியன் மூக்கு செர்ரி உதடுகள். அழகிய பல்வரிசை. சம்மர்கிராப்பிய தலைகேசம்.

அவனை பிடித்து சில நிமிடங்கள் ஆராய்ந்தாள் ஷிவாங்கி. கையை கடித்துவிட்டு ஓடினான்..

“யாழ்! உங்க மகன் மூன்று வயது வரை பேசாமல் இருப்பது மிகபெரிய மருத்துவ பிரச்சனை அல்ல. உங்க மகனுக்கு ‘ஐன்ஸ்டீன் ஸின்ட்ரோம்’ பிர்ச்சனை இருந்தாலும் இருக்கலாம். பிரபல விஞ்ஞானி ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனுக்கு மூன்று வயது வரைபேச்சு வரவில்லை. மூன்று வயதுக்கு பிறகு சரளமாய் பேச ஆரம்பித்துவிட்டார். ஆகவே உங்க மகனும் இன்னும் ஒரு சில மாதங்களில் பேச ஆரம்பித்து விடுவான். இந்த ஐன்ஸ்டீன் ஸின்ட்ரோம் அதிகமாய் ஆண்குழந்தைகளைதான் பாதிக்கும். இந்த பாதிப்புக்கு உள்ளான குழந்தைகள் பயங்கர அறிவாளிகளாக இருப்பர். ஐன்ஸ்டீனின் இரத்தபிரிவு ‘பி’ உங்க மகனின் இரத்த குரூப் என்ன யாழ்?”

“ஏபி குரூப்!”

“ஏபி குரூப் குழந்தைகள் மகாஅறிவாளிகளாக இருப்பர்!”

“அப்படி இருந்தால் மிகுந்த சந்தோஷம்!”.

“உங்க மகனுக்கு ‘அவதானக்குறை மிகைஇயக்கம்’ எனப்படும் ஏடிஹெச்டி குறைபாடு இருக்கலாம் அல்லது ‘தற்காதல் நோய்’ எனப்படும் ஆட்டிஸம் இருக்கலாம். ஆட்டிஸத்தின் அறிகுறிகளை சொல்கிறேன் இந்த அறிகுறிகள் எல்லாம் உங்க மகனுக்கு இருக்கிறதா என பாருங்க!”

“சொல்லுங்க டாக்டர்!”

“உங்க மகன் உங்களை நேருக்கு நேராக கண்ணை பார்த்து பேச மாட்டான். தன்னுடைய சந்தோஷத்தை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள மாட்டான். தனக்கு விருப்பமான விஷயங்களை உங்களிடம் வாய்விட்டு சொல்ல மாட்டான். பேர் சொல்லி அழைத்தால் திரும்பி பார்க்கமாட்டான்.. எதனையும் சுட்டி காட்டமாட்டான். பிறரின் நடவடிக்கைகளை விரும்பி நகலெடுக்கமாட்டான். கையை அதிகம் உபயோகப்படுத்துவான். மனிதர்களை விட பொருட்களின் மீதுதான் அவனுக்கு நாட்டம் அதிகம்.

“விரல்களை தலையை உடலை வினோதமாக அசைப்பான். வலி உணரமாட்டான். காரணமற்ற சிரிப்பு சிரிப்பான். அச்சம் ஆபத்து உ‘ணராதிருப்பான். தினசரி செயல்பாடுகளில் மாற்றத்தை விரும்ப மாட்டான். அசாதாரணமான பொருட்கள் மீது ஆசைவைப்பான். பொருட்களை நக்குவான். இதில் எத்தனை விஷயங்களை உங்க மகன் செய்கிறான்?”

“நீங்கள் சொல்லும் அத்தனை விஷயங்களையும் அவன் செய்வதாக எனக்கு தோணுகிறது!”

“யாழ்! ஆட்டிஸம் என்பது நோயல்ல மரபியல் குறைபாடு. இரத்த பரிசோதனை செய்து நோயை உறுதி செய்வது போல ஆட்டிஸத்தை உறுதி செய்ய பரிசோதனைகள் ஏதுமில்லை. ஆட்டிஸ குழந்தைகளை பதினெட்டு மாதங்களில் கண்டறிந்து குணப்படுத்தலாம். ஐந்து வகையான ஆட்டிஸங்கள் உள்ளன. நீங்க தொடர்ந்து என்னை நான்கைந்து தடவைகள் பார்க்க வேண்டிவரும். ஆட்டிஸம் உறுதி செய்யப்பட்டால் குழந்தைகள் நல மருத்துவர் குழந்தை மனநல மருத்துவர். பேச்சு பயிற்சியாளர் தொழில் பயிற்சியாளர் கூட்டாக செயல்பட்டு உங்க குழந்தையை ஆட்டிஸத்திலிருந்து வெளிகொண்டு வருவர்!”

“நன்றி டாக்டர்!”

“கிருஷ்ணா குறைமாத குழந்தையா?”

“இல்லை!”

“கிருஷ்ணா எடை குறைவாய் பிறந்தானா?”.

“இல்லை. ரெண்டே முக்கால்கிலோ எடை இருந்தான்!”

“உங்க மூத்தமகள் நார்மலாக இருக்கிறாளா?”

“இருக்கிறாள்!”

“உங்களது நெருங்கிய சொந்தபந்தத்தில் யாருக்காவது ஆட்டிஸம் இருக்கிறதா?”

“இல்லை!”

“ஒரு குழந்தைக்கு எந்த வயதுவரை தாய்ப்பால் கொடுக்க வேண்டும் என்பதனை ஒரு தாயே தீர்மானிக்கிறாள். நீங்க தாய்பாலை நிறுத்திவிட்டு புட்டிப்பால் கொடுங்க. பால்சோறு, முட்டை, வாழைப்பழம் ஊட்டுங்க. தாய்பால் மறக்க அவனது வாயில் ஒரு ரப்பர் நிப்பிளை செருகுங்க. உங்களது பாலூட்டும் அவயங்களின் நுனிகளில் வேப்பெண்ணெய் அல்லது கத்தாழை சாறு தடவுங்க. ‘உனக்கு இனி மேல் தாய்ப்பால் கொடுக்கமுடியாது’ என அவனிடம் ஆணித்தரமாக கூறுங்க. உங்க மகளுக்கு உணவு பரிமாறும் போது உங்க மகனுக்கும் உணவு பரிமாறுங்க. அக்காளை பார்த்து சாப்பிட பழகுவான். பொது இடங்களில் தாய்ப்பால் குடிக்க முரண்டு பண்ணினால் ஒரு அடி கொடுங்க. அழுது புலம்பிக்கொண்டே தாய்பால்கொடுக்காதீர்கள்!”

“சரிங்க டாக்டர்!”

“வீட்டில் நீங்க உங்க கணவர் உங்க மகள் மூவரும் இடைவிடாது கிருஷ்ணாவிடம் பேசிக்கொண்டே இருங்கள். மூவரும் ஆளுக்கு இருநூறு வார்த்தைகளை கிருஷ்ணாவுக்கு அறிமுகப்படுத்துங்கள்!”

“சரி!”

“கிருஷ்ணாவுடன் அக்கம்பக்கத்து சிறுவர்சிறுமியரை அதிகம் பழக விடுங்கள். கிருஷ்ணாவை அதிகம் டிவி பார்க்கவோ செல்போன் நோண்டவோ அனுமதிக்காதீர்கள். அடுத்தவாரத்திலிருந்து கிருஷ்ணாவுக்கு ஸ்பீச்தெரபி கொடுக்க ஆரம்பித்து விடலாம்!”

“ஓகே டாக்டர்!”

“தொடர்ந்து என்னிடம் வாருங்கள். உங்கள் மகனுக்கு ஏடிஹெச்டியுடன் கூடிய ஆட்டிஸம் இருக்கிறதா என்பதனை உறுதி செய்து விடலாம்”

விளையாடிக்கொண்டிருந்த கிருஷ்ணா சுவரில் முட்டிக் கொண்டான். நெற்றி புடைத்தது ஓடிபோய் கிருஷ்ணாவை தூக்கி நெற்றி புடைப்பை தடவிக் கொடுத்தாள் யாழ்நிலா.

கிருஷ்ணா ஜாக்கட் பட்டனை ஏறக்குறைய பிய்த்து தாய்ப்பால் குடிக்க ஆரம்பித்தான்.

பேச்சு பயிற்சி ஆரம்பித்து மூன்று மாதங்களுக்கு பின்…

கிருஷ்ணாவிடம் ஒரு முன்னேற்றமும் இல்லை. ஊமை கோட்டானாகவே இருந்தான். பெற்றோரும் அக்காவும் தினம்தினம் இருநூறு வார்த்தைகளை சொல்லிக் கொடுக்கும் போது ஏனோதானோ எவனுக்கு வந்த விருந்தோ என வாளாதிருந்தான் கிருஷ்ணா.

தாய்ப்பால் கொடுக்கமாட்டேன் என பிடிவாதம் பிடித்தாள் யாழ்நிலா. தாய்ப்பால் குடித்தே தீருவேன் என சண்டிதனம் செய்தான் கிருஷ்ணா. ஒரு வாரமாக தாய்ப்பால் கொடுக்காமல் ஒத்துழையாமை இயக்கம் நடத்தினாள் யாழ்நிலா.. கொலைபட்டினியாக கிடந்தான் கிருஷ்ணா.

அம்மாவுக்கும் அப்பாவுக்கும் இடையே அழுது அரற்றியபடி படுத்திருந்தான் கிருஷ்ணா.

நள்ளிரவானது.

அயர்ந்து தூங்கிக்கொண்டிருந்த யாழ்நிலா திடீரென்று விழித்தாள். அரையிருட்டில் கிருஷ்ணா படுத்திருந்த பகுதியை தடவிபார்த்தாள். கிருஷ்ணா இல்லை. பதறிசிதறி எழுந்தாள்.

“கிருஷ்ணா!” “கிருஷ்ணா!” “கிருஷ்ணா!” என அழுது அரற்றியபடி கிருஷ்ணாவை தேட ஆரம்பித்தாள்.
பூஜையறையில் இல்லை.

சமையலறையில் இல்லை.

குளியலறையில் இல்லை.
கழிவறையில் இல்லை.

கொல்லைப்புறத்துக்கு வந்தாள். கொல்லைப்புற நிலைப்படியில் உட்கார்ந்திருந்த எதுவோ ஒன்று “ஏம்மா… எனக்கு சுங்கா தரமாட்டியா? நான் உன் மகனில்லையா?” வினவியது.

“தரமுடியாது…” என பாதி கூறியவள் ஸ்தம்பித்தாள். சுழன்று திரும்பினாள். அரை இருட்டில் பிரசவநாள் உடையில் அமர்ந்திருந்தான் கிருஷ்ணா.

இருபாலூட்டும் அவய நுனிகளிலும் ஐந்து வோல்ட் மின்சாரம். வயிற்றுக்குள் மென்தால் பந்து உருண்டது.
“கிருஷ்ணா!” பாய்ந்து பறந்து மகனை கட்டிக்கொண்டாள். “நீயாடா பேசின?” மகனின் முகம் முழுக்க உடல் முழுக்க லட்சம் முத்தங்கள் இட்டாள். ஆனந்தகண்ணீர் வடித்தாள்.

“சொல்லுடா கிருஷ்ணா! நீயா பேசின?”

“ஆமா.. எனக்கு நீ சுங்கா தரமாட்டியா?” கணீர் குரல். மழலை இல்லை. பெரியமனுஷ தோரணை. “அம்மான்னு சொல்லு நூறுதடவை தாய்ப்பால் தருகிறேன். நீ பேசிக்கிட்டே இரு என் உடம்புல இருக்ற ரத்தத்தை எல்லாம் பாலா தரேன்.. உனக்கு ஆட்டிஸமும் இல்லை கீட்டிஸமும் இல்லை அம்மாகாரியை ஆழம் பார்க்கிற கள்ள மௌனம் தான் இருந்திருக்கு.. உலகின் மிகசிறந்த வாத்திய இசை உன் பேச்சுதான். கவலையே படாதே இனி உனக்கு கல்யாணவயசு வர்றவரைக்கும் என்கிட்ட நீ தாய்ப்பால் குடிக்கலாம்!”

“அம்மா! அம்மா!” மிழற்றினான் கிருஷ்ணா. பால் கனக்கும் பாலூட்டும் அவயத்தை எடுத்து மகனின் வாய்க்குள் திணித்தாள்.

அப்பாவும் அக்காளும் ஓடிவந்தனர். பால் நிறைந்த வாயால் கிருஷ்ணா “அப்பா! அக்கா!” என்றான்.

-இரண்டு வருடங்களுக்கு பிறகு.

வந்திருக்கும் உறவினர்களிடம் தொணதொணவென பேசிக் கொண்டிருந்தான் கிருஷ்ணா.
“ஏண்டா கிருஷ்ணா! ஓட்டை பானைக்குள்ள நண்டு புகுந்த மாதிரி பேசிக்கிட்டே இருக்கியே.. கொஞ்சம் பேச்சை நிறுத்றியா இல்ல வாயை தைக்கவா?”

“இப்டி பேசுற நீதான ரெண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி ‘என் மகன் பேச மாட்டேங்கிறான் என் மகன் பேசமாட்டேங்கிறான் எப்டியாவது பேச வைங்க’ன்னு ஆஸ்பத்திரி ஆஸ்பத்திரியா கோயில் கோயிலா காவடி எடுத்த!”
“யாரு நானா? போடா போடா டேய்..”

“சரிசரி பசிக்குது.. சுங்கா குடு!” வந்திருக்கும் உறவினர் முன்னமே அம்மாவின் நைட்டி ஜிப்பை இழுத்து பாலூட்டும் அவயத்தை குவித்த கைகளால் பிடித்து தாய்ப்பால் உறிஞ்ச ஆரம்பித்தான் கிருஷ்ணா.

பால்குடிக்கும் மகன் தலையை கோதிக்கொடுத்தாள் யாழ்நிலா. “குடிடா குடிடா… வயிறு முட்டக்குடிடா செல்லமே!” கோடி லிட்டர் தாய்பாசம் பொங்கி பிரவாகித்தது.

எழுதியவர்

ஆர்னிகா நாசர்

சிதம்பரத்தில் வசித்து வரும் ஆர்னிகா நாசர்; முதுகலை சமூகவியல் பட்டம், மருத்துவ நிர்வாகம் முதுகலை பட்டப்படிப்பு, வெகுஜன தொடர்பு முதுகலை பட்டப்படிப்பு, குற்றவியல் மற்றும் தடய அறிவியல் முதுகலை பட்டப்படிப்பு, வழிகாட்டல் மற்றும் ஆலோசனை முதுகலை பட்டப்படிப்பு, இளம் முனைவர் பட்டம், சமூகவியல் மருத்துவ மேலாண்மை நிர்வாகம்-முதுகலை பட்டம் ஆகிய பட்டங்கள் பெற்றவர். பி.ஹெச்,டி ஆய்வும் செய்து வருகிறார்.

இவர் ஆயிரத்தை நெருங்கும் சிறுகதைகள், 150 நாவல்கள், 50 தொடர்கதைகள், நூறை நெருங்கும் தொகுப்புகள், ஒரு தொலைக்காட்சி தொடர், மூன்று வானொலி நாடகங்கள், 100 நேர்காணல்கள், 100 விஞ்ஞான சிறுகதைகள், 200 இஸ்லாமிய சிறுகதைகள் மற்றும் ஒரு மொழிபெயர்ப்பு நாவல்களை எழுதியுள்ளார். 300 இலக்கிய மேடைகளில் பங்கேற்று உரையாற்றியுள்ளார்.